Η αποκόλληση πλακούντα είναι μια επιπλοκή της εγκυμοσύνης κατά την οποία η επιφάνεια εμφύτευσης του πλακούντα έχει διαχωριστεί από τη μήτρα της μητέρας. Είναι η πιο κοινή παθολογική αιτία αιμορραγίας μετά την 20^η εβδομάδα κύησης. Εμφανίζεται στο 1% των κυήσεων και συμπεριλαμβάνεται στα κύρια αίτια μητρικής θνησιμότητας παγκοσμίως.

Σε περίπτωση αποκόλλησης κρίνεται απαραίτητη η εξειδικευμένη ιατρική παρέμβαση για να εξασφαλιστεί η ομαλή εξέλιξη της κύησης. Η θεραπεία εξαρτάται από την σοβαρότητα του περιστατικού και την ηλικία της κύησης. Η αποκόλληση πλακούντα έχει επιπτώσεις τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο. Οι συνέπειες για τη μητέρα εξαρτώνται κυρίως από την σοβαρότητα της αποκόλλησης και τον βαθμό της αιμορραγίας, ενώ οι επιδράσεις στο έμβρυο εξαρτώνται τόσο από σοβαρότητά της όσο και από την ηλικία κύησης. Έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου με καρδιοτοκογράφημα είναι επίσης απαραίτητος, διότι ο ασταθής καρδιακός παλμός του εμβρύου μπορεί να συσχετιστεί με τη σοβαρότητα της αιμορραγίας.

Περιφερική αποκόλληση θεωρείται αυτή στην οποία το τμήμα του πλακούντα που διαχωρίζεται είναι περιφερειακό και η αιμορραγία εμφανίζεται ως διακολπική αιμόρροια.

Κεντρική αποκόλληση θεωρείται αυτή στην οποία ο διαχωρισμός συμβαίνει σε κεντρικό τμήμα της μήτρας.  Προκαλείται αρχικά ασυμπτωματική αιμορραγία, διότι το αίμα εγκλωβίζεται μεταξύ μήτρας και πλακούντα, και σχηματίζει τελικά οπισθοπλακουντιακό αιμάτωμα.