Υμενική πρόσφυση είναι η κατάσταση κατά την όποια ο ομφάλιος λώρος δεν εισάγεται κατευθείαν στο πλακούντα, αλλά περνά πρώτα στους υμένες (μακριά από το χείλος του πλακούντα) ενώ αυτοί διατρέχονται από τα ομφαλικά αγγεία για να συνδεθούν με τον πλακούντα.

Η συχνότητα εμφάνισης της για τις μονήρεις κυήσεις είναι περίπου 1%, ενώ για τις δίδυμες περίπου 15% και ακόμα περισσότερο για τις τρίδυμες.

Η υπερηχογραφική διάγνωση δεν είναι πάντα δυνατή, ενώ έρευνες αναφέρουν ότι το 67% των περιπτώσεων ανιχνεύονται κατά το δεύτερο τρίμηνο της κύηση, αφού η διάγνωση στο πρώτο τρίμηνο της κύησης είναι δυσκολότερη.  Η επιπλοκή αυτή σχετίζεται με χαμηλά επίπεδα α-φετοπρωτεϊνής(AFP) και υψηλά επίπεδα χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG) στον μητρικό ορό του αίματος.

Η υμενική πρόσφυση μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία κατά την διάρκεια του τοκετού και πιο συγκεκριμένα την στιγμή της ρήξης των εμβρυικών υμένων (σπάσιμο νερών).  Ωστόσο, πρόκειται για μια επιπλοκή η όποια σχετίζεται με την θέση της υμενικής πρόσφυσης (πχ προδρομικά αγγεία). Επιπλέον, μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για το έμβρυο κατά την διάρκεια του τοκετού,

Εφόσον εντοπιστεί υμενική πρόσφυση, συστήνεται περαιτέρω υπερηχογραφικός έλεγχος κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης ώστε να αξιολογηθεί η ανάπτυξη του εμβρύου και η θέση της υμενικής πρόσφυσης.