Το υπερηχογράφημα γίνεται, συνήθως, διακοιλιακά.  Ωστόσο, στις περιπτώσεις που η ανατομία του εμβρύου δεν είναι καλά ορατή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η διακολπική μέθοδος. Περιλαμβάνει έλεγχο όλων των ζωτικών οργάνων του εμβρύου (κρανίο, εγκέφαλος, πρόσωπο, σπονδυλική στήλη, θώρακας-καρδιά, γαστρεντερικό, ουροποιητικό, γεννητικά όργανα, άνω και κάτω άκρα, ομφάλιος λώρος και πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα). Με αυτό τον τρόπο πραγματοποιείται σχεδόν το 90% του ελέγχου που προσφέρει το υπερηχογράφημα Β’ επίπεδου και έχουμε, έγκαιρα, εικόνα για την κατάσταση του εμβρύου. Περαιτέρω, μας δίνει τη δυνατότητα να αποκλείσουμε επιπλοκές που εμφανίζουν οι πολύδυμες κυήσεις, όπως το σύνδρομο έμβρυο-εμβρυικής μετάγγισης των δίδυμων (twin to twin transfusion syndrome – TTTs).

Επίσης, μπορεί να  συνδυαστεί με το τριπλό (άλφα) τεστ, ώστε να εκτιμηθεί η πιθανότητα κινδύνου να πάσχει το έμβρυο από χρωμοσωμικές ανωμαλίες και ανοικτές βλάβες του νευρικού σωλήνα. Στις περιπτώσεις που το έμβρυο έχει την κατάλληλη θέση, γίνεται απεικόνισή του με τη μέθοδο της τρισδιάστατης (3D) υπερηχογραφίας.